Voor wie het zich nog herinnert: De Kaft, versie 2.0, begon niet in een hippe winkel, maar in mijn eigen living. Stapels boeken en strips, overal dozen, en klanten die binnenkwamen met een mengeling van nieuwsgierigheid en lichte verbazing: “Ah, Leen, dat is echt in uwe living!” Jawel. Tussen de zetel en de boekenkasten, met poes Cato als strenge doch rechtvaardige boekinspecteur.
Fast forward naar vandaag: nog steeds stapels boeken en strips, nog steeds occasionele chaos, maar gelukkig niet meer in mijn salon. Of toch niet helemaal. 😅